Το τρίχορδο μπουζούκι, εξέλιξη της αρχαίας πανδουρίδος, με τις δύο όμοιες χορδές του (ρε), είναι σχεδιασμένο για να παίζει μονοφωνική μουσική, όπως άλλωστε ήταν η αρχαία Ελληνική και η εξέλιξή της η Βυζαντινή. Χαρακτηριστικό του παιξίματός του είναι το ίσο κράτημα. Αν προσέξετε το παίξιμο των μεγάλων δασκάλων του τρίχορδου, θα δείτε ότι χρησιμοποιούν την μπάσα ρε χορδή σαν ίσο κράτημα, ενώ παίζουν τα σόλα με τις δύο άλλες χορδές. Το ίσο κράτημα που προέρχεται από τους αρχαιοελληνικούς παιάνες, το υιοθέτησαν οι μεγάλοι Βυζαντινοί μουσουργοί, κι από εκεί το αντέγραψαν οι δυτικοί προκλασσικοί συνθέτες του Μπαρόκ και το ονόμασαν Μπάσο κοντίνιουο . Γι’ αυτό λοιπόν, τα μακάμια του τρίχορδου μπερδεύονται γλυκά με τους ήχους της Βυζαντινής και τους τρόπους της αρχαίας Ελληνικής μουσικής. Κλείνοντας, υπενθυμίζω ότι η πρώτη ηχογράφηση με τρίχορδο μπουζούκι έγινε στην Αμερική το 1928, από το θρυλικό Χαλκιά, ο οποίος έβγαινε με το ψευδώνυμο Τζακ Γκρέκορι. Το κομμάτι που πρωτοηχογραφήθηκε είναι το πασίγνωστο ορχηστρικό Το μινόρε του τεκέ, τονισμένο σε ήχο τρίτο του σκληρού διατόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου